Nauwelijks Oekraïense vluchtelingen aan het werk door veel te vrijgevig uitkeringsbeleid

In Nederland is bijna 80 procent van de Oekraïense vluchtelingen op arbeidsleeftijd aan het werk, de helft daarvan via een uitzendbureau. In België daarentegen ligt dat cijfer abnormaal laag. Amper een kwart van de 65.000 Oekraïense vluchtelingen heeft het afgelopen jaar gewerkt. Hoe komt dat? Niet door een taalhandicap of een gebrek aan jobs, maar door een veel te vrijgevig uitkeringsbeleid. “Daarom moeten de leefloonbedragen naar beneden, zoals in Nederland”, stelt Kamerlid Theo Francken.

Theo Francken: “In Nederland krijgen Oekraïense vluchtelingen slechts 60 procent van het bedrag dat ze in België aan leefloon krijgen. Daardoor is de prikkel in Nederland veel groter om een job te aanvaarden. Ik had hiervoor van bij het begin gewaarschuwd. De keuze van de federale regering om elke Oekraïense Vluchteling Een persoon die zijn land van herkomst heeft verlaten omdat zijn leven of persoonlijke veiligheid in gevaar is. De juridische definitie van een vluchteling volgens de Conventie van Genève vind je hier. vluchteling meteen een equivalent leefloon toe te kennen was een historische vergissing. Daarom stellen wij voor om de leefloonbedragen voor Oekraïense vluchtelingen te verlagen tot het Nederlandse niveau. Dat wil zeggen tot 270 euro per maand voor volwassenen en 230 euro voor hun minderjarige kinderen als zij opgevangen worden door de overheid. Dat zijn inderdaad niet de grote bedragen. Maar dat hoeft ook niet. Er is werk zat. Oekraïense vluchtelingen daarheen begeleiden is de boodschap.”

Juridisch mogelijk

Theo Francken verdedigde dit voorstel met vuur in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken, maar hij kon daarbij niet verhinderen dat de partijen van de Vivaldi-meerderheid het voorstel wegstemden. Volgens de meerderheidspartijen is een aparte regeling voor Oekraïense vluchtelingen onmogelijk. Klopt niet, aldus Theo Francken: “Het is wel degelijk juridisch mogelijk om voor Oekraïense vluchtelingen een lager bedrag uit te werken. Zij genieten namelijk een apart tijdelijk beschermingsstatuut. Men verstopt zich achter een juridische drogredenering, om het toch maar niet te hoeven hebben over de inhoudelijke kant van de zaak.”

Ook in Brussel wakker schieten

Ook in Brussel wordt men met dezelfde problematiek geconfronteerd. Meer nog, daar is slechts 10 procent van de Oekraïense vluchtelingen aan het werk. Brussels Parlementslid Gilles Verstraeten: De leefloonregeling kunnen wij vanuit Brussel niet veranderen, maar als je dat cijfer ziet van 10 procent moeten we toch wakker schieten! We moeten onderzoeken of we in navolging van Vlaanderen en de VDAB De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) is een Vlaamse overheidsdienst die vraag en aanbod op de arbeidsmarkt samenbrengt, bemiddelt voor werkzoekenden en hen naar werk begeleidt via een traject op maat. In het kader van de zesde staatshervorming werd ook de controle en sanctionering van werkzoekenden, een vroegere RVA-bevoegdheid, in 2016 een taak van de VDAB. De Waalse tegenhanger van de VDAB is Forem en de Brusselse Actiris. VDAB de inschrijving bij Actiris niet kunnen verplichten, meer systematiek in de benadering krijgen, en aanklampend werken. Dat geldt trouwens voor alle inactieven in Brussel, Oekraïner of niet. Ik zal de minister dan ook blijven aanporren om bij Actiris een tandje bij te steken."