Uitkeringen

Wie werkloos wordt, ziek is of een ongeval krijgt, heeft recht op een uitkering. Maar uitkeringen zijn geen eeuwigdurend recht. Wie weer aan de slag kan, moet de draad weer oppikken. 

Het recht op een uitkering betekent ook de plicht om werk te zoeken en te aanvaarden. Wie werkaanbiedingen of opleidingen systematisch weigert, verliest zijn uitkering. Geen rechten zonder plichten.

Tegelijk belonen we mensen die verantwoordelijkheid nemen, werken en bijdragen betalen. Wie werkloos wordt, krijgt een hogere uitkering, zodat de financiële gevolgen beperkt blijven. Bovendien bieden we hem een helpende hand bij het vinden van een nieuwe job.

Jongeren die nog nooit gewerkt hebben, doorlopen nu een ‘wachttijd’ en krijgen vervolgens een ‘wachtuitkering’. Dat is een verkeerd signaal. De N-VA kiest voor een ander model. Een model dat investeert in de actieve begeleiding, werkervaring en beroepsopleiding voor jonge werkzoekenden. 

Natuurlijk vangen we mensen op die er echt niet in slagen in hun levensonderhoud te voorzien. Maar die hulp mag niet enkel financieel zijn. We moeten hen via een moderne sociale bijstand helpen om hun leven weer op de rails te krijgen.