Theo Francken

Theo Francken (°1978) is vader van twee kindjes. Tijdens zijn eerste legislatuur in de Kamer blonk hij uit in ‘zijn’ domeinen asiel en migratie, defensie en het koningshuis.

Een man met een missie

Op initiatief van Theo is onder meer de wetgeving rond gezinshereniging verstrengd, de snel-Belgwet afgeschaft en betalen de leden van de koninklijke familie eindelijk belastingen zoals wij allemaal. Zo goed als alle media riepen Theo dan ook uit tot een van de beste parlementsleden van het land. “Neofiet Francken minoriseert de PS” en “een man met een missie”, kopte politiek commentator Walter Pauli in Knack.

Een nieuw overzichtelijk migratiewetboek moet de weg plaveien voor een eerlijke migratie met korte procedures, zonder achterpoortjes en een evenwicht tussen actieve en passieve migratie. Ook hoog op Theo’s politieke wenslijst: een moderne defensie en een protocollaire monarchie.

Leerling van Bourgeois

Theo zijn tijd in de Wetstraat begon in 2001. Toen kon hij meteen na zijn studies pedagogie aan de K.U. Leuven aan de slag als fractiemedewerker in het Vlaams Parlement. Vanaf 2004 leerde hij de knepen van het politieke vak op het kabinet van Vlaams minister Geert Bourgeois. Daar was hij eerst politiek raadgever op het vlak van Onderwijs, Werk, Sport en Inburgering Vlaanderen voert een inburgeringsbeleid. Dat is een begeleide en doelgericht gestuurde vorm van maatschappelijke integratie van mensen van vreemde afkomst. Bedoeling is de nieuwkomers een volwaardige plaats te geven in de samenleving door insluiting in plaats van uitsluiting. De inburgering, met onder meer taallessen en inburgeringscursussen, werd concreet door de deelname van de N-VA aan de Vlaamse regering sinds 2004 en de aanstelling van een minister van Inburgering. Inburgering en later adjunct-kabinetschef voor Inburgering en Vlaamse Rand. Na bijna 10 jaar ervaring in de Wetstraat raakt hij op 13 juni 2010 voor het eerst verkozen in de Kamer. Na vier succesvolle jaren in de Kamer werd Theo in het najaar van 2014 staatssecretaris voor Asiel en Migratie en Administratieve Vereenvoudiging in de federale regering.

De Dorpstraat 16

Met zijn politieke feeling, doortastendheid en vooral door heel hard te werken, is Theo er ook in geslaagd om burgemeester te worden in zijn geboortedorp, Lubbeek. Dat was lang niet eenvoudig. Toen Theo met enkele gelijkgestemde dorpsgenoten in 2001 de lokale afdeling oprichtte, bestond er geen enkele Vlaams-nationalistische traditie in het donkerblauwe Lubbeek. Na vijf moeizame jaren was de teleurstelling dan ook enorm toen de N-VA bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 nipt naast een zetel greep.

Maar een Vlaamse leeuw die temt men niet. De afdeling trok nieuwe leden aan, professionaliseerde en werkte hard aan haar naambekendheid door de aandacht te vestigen op een aantal belangrijke dossiers zoals de nieuwe feestzaal en bibliotheek.

Gedreven voor Vlaanderen

Op 14 oktober 2012 koos de Lubbekenaar massaal voor de verandering in Lubbeek. De N-VA werd met haast 26 procent in één klap de grootste partij. Toen Theo staatssecretaris werd liet hij zijn team van bekwame schepenen in goede handen van zijn opvolger.

Staatssecretaris, lid van het partijbestuur, vader van twee jonge kindjes, … De combinatie is zwaar maar Theo zijn gedrevenheid wankelt niet. Al zijn werk staat in het teken van een betere samenleving en een sterker Vlaanderen.

Na de val van de regering-Michel I over het VN-migratiepact werd hij opnieuw Kamerlid en vanaf januari 2019 burgemeester van Lubbeek.